Ин модар, вақте ки вай дар дохили хона бе шиму либосаш гаштугузор мекард, чӣ фикр мекард? Ҳамин тавр, саг он чизеро, ки фосиқ мехост, бӯй кард. Вақте ки ӯ домани ӯро бардошт, ӯ чизе барои гуфтан надошт. Ва вақте ки ӯ нутфаашро ба тамоми рӯи вай пошид, вай ҳама баланд ва тавоно шуд!
Ин хеле ванна буд. Бародари ман кори ҳақиқӣ дорад. Агар хоҳараш ба заношӯӣ одат кунад, пайдо кардани шарике, ки ӯро қонеъ кунад, душвор хоҳад буд.